கொஞ்சம் காத்தாட... மனசு விட்டு... 4/10/10

1) கொஞ்சம் சந்தோசமாவும் வியப்பாவும்தான் இருக்கு! "கொங்கை முகங்குழைய..." பதிவுக்கு இந்தளவுக்கு வரவேற்பு இருக்கும்னு நெனச்சிக்கூட பாக்கலீங்க. நெறைய மக்கள் புதுசா வந்து பின்னூட்டம் போட்ருக்காங்க. எல்லாருமே சொன்ன ஒரு விஷயம் விரசமில்லாம இருக்குதுன்னுதான். "பரவால்லடா பயலே! ஓரளவு நல்லாத்தான் எழுத ஆரமிச்சிட்ட போல! மண்டையில கனத்தை ஏத்திக்காம இப்பிடியே மெயிண்டெயின் பண்ற வழியப் பாரு" அப்டீன்னு எம்முதுகுல நானே தட்டிக்கிட்டேன். படிக்கப் படிக்க மயக்குற விஷயம்ங்க தமிழ். நாச்சியார் திருமொழின்னு சொல்லப் படற ஆண்டாளோட திருப்பாவையில வர்ற "குத்துவிளக்கெரிய கோட்டுக்கால் கட்டில்மேல்..."னு துவங்குற பாட்டையும் (இதுல இறையோடு ஒன்றுகலப்பது அப்டீங்குற விஷயத்த காமமா உருவகப்படுத்தி சொல்லி இருப்பாங்க!), "யாதும் ஊரே" னு துவங்குற சங்கப்பாடல்ல வர்ற "நீர்வழிப்படூஉம் புணைபோல் ஆருயிர்..." ( தமிழனோட தத்துவ தரிசனத்தை அழகா காட்டுற வரிங்க!) அப்டீங்குற வரிகளையும் படிச்சிப் பாருங்களேன். இன்னும் எவ்வளவோ இருக்குங்க... நமக்கு எல்லா பாட்டையும் படிக்குற அளவு ஞானம் இல்லங்குறதால தெரிஞ்ச ரெண்டு மட்டும் சொல்லி இருக்கேன்.

2) அயோத்தி தீர்ப்புக்கு பொறவு ராமர் பொறந்த எடம்னு கோர்ட்டே ஒத்துக்கிச்சி அப்டீன்னு பெருமை பேசுற குரல்களும் காதுல விழுது. நண்பர் ஒருத்தரு திடீர்னு சாமி வந்தாப்புல "பாத்தியாடா இந்திய கலாச்சாரம், பண்பாட்டோட மகிமைய! எவ்ளோ பாரம்பரியம்? ஞானவெள்ளம்? நம்ம மதத்துல" அப்டீன்னு சொல்லி ஆட ஆரமிச்சிட்டாருங்க. இன்னொரு பக்கம் பாத்தா "ஒலகத்துலயே பெரிய ஜனநாயகநாடு நாங்க... நீதிமன்றத் தீர்ப்புக்கு மக்கள்ளாம் எவ்ளோ அமைதியா தலைவணங்கி ஏத்துக்கிறோம் பாத்தியளா?" ( அவனவன் கஞ்சிக்கு சாவுறப்ப கோயிலா முக்கியம்னு பொலம்புறது யாருக்கும் கேக்கல) அப்டீன்னு ஜனநாயகம், தேசபக்தின்னு பீலா உடவும் ஒரு குரூப்பு. இன்னும் கொஞ்ச பேரு வல்லரசு மெதப்புல திரியிறாங்களாம்.

வல்லரசு, ஜனநாயகம், இந்த ஈரவெங்காயம்லாம் ஒருபக்கம் இருக்கட்டும். நாட்டுல எத்தினி பேரு முழுசா மூணுவேள சாப்புடுறான்னு கணக்கெடுத்தா பாதி சனத்தொகைக்கு மேல அரைவயிறுதானாம். சரியான போஷாக்கும், மருத்துவ வசதியும் இல்லாம சாவுற கொழந்தைங்க எண்ணிக்கையும் இந்தியாவுல அதிகமாம்... ஹ்ஹ்ம்ம்ம்... பட்டாமணியாருக்கு வாக்கப்பட்டும் படுக்க பாயி இல்ல... பத்தருக்கு வாக்கப்பட்டும் அறுக்கத் தாலி இல்ல!

3) காமன்வெல்த்... காமன்வெல்த் அப்டீங்குறாங்களே அப்டீன்னா என்னன்னு நம்ம வக்கீலண்ணன் ஒருத்தர்ட்ட கேட்டேன். அது வேறொண்ணுமில்லையாம். முன்னாள் பிரிட்டிஷ் பேரரசு ஆட்சிக்கு கீழ இருந்த நாடுகளோட கூட்டமைப்புதானாம். அரசபரம்பரையில இருக்குறவங்கதான் வழிவழியா காமன்வெல்த் தலைவரா ( இப்பக்கி ரெண்டாம் எலிசபெத் ராணி) இருப்பாங்களாம். சொதந்தரம் வாங்கியும் அடிமைப் புத்தி போவல பாருங்க!

இப்பேர்ப்பட்ட கீர்த்திவாய்ந்த காமன்வெல்த் கேமுக்காவ ஒலகம்பூரா இருந்து பெரியாளுவோ எல்லாம் வாராங்க... அந்த நேரத்துல அசிங்கமா இருக்கப்பிடாதுன்னு சொல்லி சொல்லி டெல்லியில இருக்குற பிச்சைக்காரங்க, ரோட்டோரமா பலூன் விக்கிறவங்க, பேப்பர் விக்கிறவங்க, இந்த மாதிரி அன்னாடங்காச்சிகளையெல்லாம் ராவோட ராவா அடிச்சித் தொரத்திட்டாங்கன்னு நூஸு கேள்விப்பட்டேன். வேற யாருதான் டெல்லியில இருக்கலாமாம்?அரசாங்கத்தையும், மக்களையும் ஏமாத்தி கொள்ளையடிச்சி 'தொழிலதிபரு'ன்னு திரியிறவங்க, மைதானம் கட்டுற காசுல பொண்டாட்டிக்கு ஒண்ணு, வெப்பாட்டிக்கு ரெண்டுன்னு வீடுகட்டி ஏப்பம் விட்ட அரசு அதிகாரிங்க, இன்னும் இந்தந்த மாரி பணம் படைச்சவங்கதான் இருக்கணுமாம். போட்டிய துவக்கிவைக்க வந்த இளவரசருக்கு ஏக வரவேற்பாம்... சும்மாவா சொன்னாங்க... எனம் எனத்த பாக்கும், எச்சி எலைய நாய் பாக்கும்னு!

4) ஒருவழியா நானும் எந்திரன் பாத்துட்டேன். ஈறப் பேனாக்கி பேனப் பெருமாளாக்குற வித்தைய ஷங்கருகிட்டயும், சன் பிக்சர்கிட்டயும்தான் கத்துக்கணும். சுஜாதாவோட "என் இனிய இயந்திரா" நாவல் கொடுத்த பாதிப்பும், பிரம்மாண்டமும் படத்துல இல்லங்கிறதுதான் என்னோட அபிப்பிராயம். கதை, திரைக்கதை, இயக்கம்னு ஷங்கர் பேர் வருது. ஆனா இது "என் இனிய இயந்திரா" கதைதானே? ஏகப்பட்ட சீன்ல எனக்கு "ஜீனோ" தான் ஞாவகத்துக்கு வருது.

Cinema is an old whore, like circus and variety, who knows how to give many kinds of pleasure. Besides, you can't teach old fleas new dogs.
Federico Fellini

அதுனால ஒருவாட்டி பாக்கலாம்னுதான் தோணுது.

5) "ஆப்பிள் ஐ- ஃபோன் 4" அப்டீங்குற சீனாவுல விக்கிற தன்னோட தயாரிப்புல ஆப்பிள் நிறுவனம் அருணாச்சலப் பிரதேசத்தை சீனாவோட பகுதி அப்டீன்னு மேப்ல காட்டி இருக்காங்களாம். சீனாவும் இப்பல்லாம் அருணாச்சலப்பிரதேசம் தன்னோட பகுதின்னு ஒத்துக்குற மேப்பை மட்டும்தான் அனுமதிக்கிறாங்களாம். வடகெழக்கு எல்லையில லொள்ளு பண்றதுன்னு பத்தாதுன்னு இப்போ தெற்கு எல்லையிலயும் காலூன்ற வேலைய தெறமையாவே செஞ்சிட்டு இருக்காங்களாம். இந்திய வெளியுறவுக் கொள்கைய வகுக்குறவங்க ஈழத்தை அழிக்கிறதுலயும் காஷ்மீர்ல பாகிஸ்தானோட பஞ்சாயத்து பண்றதுலயும் மட்டும்தான் குறியா இருக்காங்க. இதையெல்லாம் விவாதிக்க வேண்டிய பாராளுமன்றத்துல சம்பளம் பத்தலன்னு சண்டை போடுறதுலதான் எம்.பிங்க நோக்கமா இருக்காங்க. நல்லாத்தான் சொல்லியிருக்காங்க "பாராளுமன்றம் என்பது பன்றிகளின் தொழுவம்"னு.

“Every government is a parliament of whores. The trouble is, in a democracy, the whores are us.” -  P. J. O'Rourke

6) எனக்குப் பிடிச்ச கவிதை. வறுமையோட கொடுமைய நடுமண்டையில அடிச்ச மாதிரி சொல்ற இந்தக் கவிதை கவிஞர் சிற்பியோடது.

அப்பா இல்லாத
அநாதைக் குடும்பத்தில்
ஆறு வயிறுகள் ஒவ்வொரு நாளும்
பற்றி எரிந்தன.

அம்மா நகைகளை விற்றாள்
அப்புறம் காய்கறி விற்றாள்
தலையில் விறகு சுமந்து விறகு விற்றாள்
பிறகு...?
கற்பை விற்றாள்
எங்களுக்கு
கால்வயிறு நிரம்பியது